Tę piosenkę zespół Omega wykonał w filmie telewizyjnym „Ezek a fiatalok” z 1967 roku w reżyserii Tamása Banovitsa. Partię wokalną zaśpiewała doskonała piosenkarka, Zsuzsa Koncz, która jeden z instrumentalistów poznał kilka dni wcześniej na lodowisku.
Ez az a ház
Nézd, itt áll egy ódon régi épület,
szép nagy ház, és elrejt sok-sok életet.
Az ablakain kívül zúg a nagyvilág,
s némán őrzik titkukat a kis szobák.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
Elsőn él egy álmos szemű kisleány,
azt várja, hogy jön majd egy királyfi tán.
Rém mamája minden fiút elzavar,
legalábbis főorvos vőt, azt akar.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
Őszes úr a harmadikon fent lakik,
egy vállalat, hol jó állásban dolgozik.
Felesleges harcot nem vív elvekért,
bedolgozott jó modorral jól megél.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
A házmester egy zsémbes öreg nénike,
nem változik évek alatt semmit se.
Jaj, ezek a fiatalok! – így beszél,
s azt hiszi, hogy korosztálya többet ér.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
Ez az a ház, ahol semmi se változik,
ez az a ház, ahol áll az idő.
słowa: János Bródy, muzyka: Lajos Illés
To jest ten dom
Spójrz, tutaj stoi stary, staroświecki [użyto dwóch określeń bliskoznacznych] budynek,
ładny, duży dom i kryje w sobie bardzo wiele żyć.
Za jego oknami szumi wielki świat,
a małe pokoje niemo strzegą swoich tajemnic.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
Na pierwszym [w domyśle: piętrze] mieszka mała dziewczynka o zaspanych oczach,
czeka być może na przyjście księcia.
Jej koszmarna mama wygania wszystkich chłopców,
przynajmniej głównego lekarza [ordynatora] chce na zięcia.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
Siwiejący pan mieszka u góry na trzecim,
firma, w której pracuje na dobrej pozycji. [zdanie jest niekompletne, prawdopodobnie: pracuje w pewnej firmie, ma dobrą posadę]
Nie toczy niepotrzebnie walki o zasady,
żyje dobrze ze swoimi wypracowanymi dobrymi manierami.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
Gospodarzem domu jest zrzędliwa stara babcia,
nic się ona nie zmienia na przestrzeni lat.
Ach, ta młodzież! – mawia,
i uważa, że jej pokolenie [dosł. grupa wiekowa] jest więcej warte.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
To jest dom, w którym nic się nie zmienia,
to jest dom, w którym stoi czas.
tłumaczenie: Michalina Oziembłowska
Napisz polski tekst (do obu części)
Przyjmowanie tekstów do konkursu zostało zakończone.